bu gece rüyamda Ela kızımı gördüm..yavrucuğum vefat ettiği zamanki gibi hiç büyümemiş..beni görünce öyle seviniyor ki gözleri gülüyor..köhne bir binanın çatı katında yengesi sallıyor onu ama uyumamış beni beklemiş,kapıyı açıyorum beni görünce nasıl seviniyor...nasıl sarılıp kokluyorum..sanki gerçekten kokladım onu öyle güzel bir duygu ki...ne yazıkki çok az görebiliyorum rüyalarımda kızımı..vefatından beri belki 3 belki 4...halbuki öyle çok özlüyorum ki onu...
Yarenim geldiğinde teselli olurum diyordum ama evlat dediğinin tesellisi yok..acısı hiç geçmiyor,sadece kabullenişin sükuneti oluyor insanda..yerini hiçbirşey doldurmuyor,yeni bir evlat bile..
Allah düşmanıma yaşatmasın evlat acısı,ben en azından yerini biliyorum,hergün gördüğüm kayıp çocuklar,istismar edilenler.... Onların ailelerinin acısını tahmin bile edemiyorum Allah kimseye yaşatmasın böyle bir acı...
1 yorum:
merhabalar
bloğunuzu sevdim ve izlemeye aldım tabi sizide bloğuma bekliyorum
hem kumaş çekilişim var dikkatinizi çeker diye düşünüyorum sevgiler..
http://benimisimdikis.blogspot.com.tr/
Yorum Gönder