3 Nisan 2014 Perşembe

kavuşma

biz kavuştuk kızımla :) çok mutluyum bugün 4. günümüz. 31 mart 2014 saat 09.30 da 38+3 te doğdu miniğim..
   planlı sezeryan olacağımı söylemiştim pazar gecesi heyecandan uyuyamadım..heyecan hem kavuşmaktan hem de korkudan :) kesilip biçilmekten fevkalade korktuğumu önceki yazılarımı okuduysanız zaten biliyorsunuzdur..
   sabah ilk sezeryan benimdi ve ben ilk olmaktan nefret ederim.öyle bir takıntım var 2. olmak bana daha iyi geliyor:) sabah annem,eşim,babam,emine teyzem ve fatmamla beraber bindik arabaya,aldık ıvır zıvırımızı ve hastaneye doğru yola çıktık..ben öyle gerginim ki beni güldürmeye çalışıyorlar canlarım..
   varıyoruz hastaneye saat 8. giriş işlemlerini yaptırdık eşimle birlikte,odamıza geçtik 213 numara :) yatağa yatmak hiç istemedim öyle eğreti oturdum köşesine :) ne de olsa önümüzdeki günler boyunca yatacağım ne kadar otursam kar dedim.çok geçmedi hemşire geldi beni hazırlamaya..ne var ne yoksa çıkardık,mavi ameliyat önlüğünü ve bonesini giyindim ve uzandım yatağa.Fatma videoya çekiyo bi yandanda beni sakinleştirmeye çalışıyo...öyle çok korkuyorum ki titremeye başladım korkudan.sonra sedyeyle geldiler ve beni aldılar..Allahım o an hissettiklerimi anlatacak bir kelime yok..bindik eşimle birlikte asansöre ve son kez el sallama faslını yaptık sevdiklerimize..eşim de ameliyathane kapısına kadar yanımdaydı,sonrası yalnızlık ve korku :) hiç böyle doğum hikayesi olur mu demeyin valla ne var ne yoksa anlatmak istiyorum :) sedyeyle ameliyathaneye girdik,bi kalabalık hazırlık yapıyo,herkes bişeyle uğraşıyor ,henüz dr um yok piyasada..önce anestezi doktoru geldi,bana takılıyor korktuğumu anladı sanırım..beni sedyede yan yatırdılar bi hemşire ellerimi tuttu sakin ol kıpırdamaman lazım meraklanma hissetmeyeceksin dedi.tuttuk ellerini tatlı hemşirenin :) bi dr bacaklarımın orda beni cenin pozisyonuna getirmeye çalışıyor ama kocaman karınla pek mümkün olmadı ,baya uğraştırdım onu :) sağolsun o da tatlı dilli bir dr du..anestezi doktoru benimle konuşurken yapmış iğneyi,pek hissetmedim..sonra sırt üstü yatırdılar beni,parmağımın ucuna bişey bağladılar..sonra 5 dk da bi tansiyonumu ölçen bi aleti koluma taktılar ve kollarımı bağladılar..sonra bacaklarımı bağladılar.önüme bir perde gerdiler ve burnuma oksijen taktılar.sonra karnımı tamamen batikonladılar bu işlem baya sürdü..o sırada doktorum geldi,güler yüzlüydü tanıdık birini görmek öyle iyi geldi ki bu aşamada..tir tir titriyorum hem soğuktan hem korkudan,titremeye engel olamıyorum kendimi sakinleştiremedim bi türlü..diyorum ki hemşirelere bana epidural yaptınız mı çünkü hala hissediyorum ayaklarımı :) yaptık hissetmen normal zaten olanları hissedeceksin sadece acı duymayacaksın diyorlar ama bacaklarımı hissederken nasıl acı hissetmeyeceğim gelde sen bunu bana anlat :) yok yok ben herşeyi hissediyorum ama diyorum hala :D sonra doktorum geldi ve bikaç dk sonra bebeğim ağlamaya başladı,gerçekten hiç acı hissetmedim..sesini duyunca öyle mutlu oldum ki dünyaları verseniz öyle mutluluk olmaz..sonrasında nefesim kesildi bi an boğazıma bişey tıkanmış gibi..nefes alamıyorum dedim hemşire boğazımdan aşağı doğru ittirmeye,masaj yapmaya başladı biraz iyi geldi ama geçmedi,sonrasında midem bulandı ama uzun süredir aç olduğum için sadece öğürdüm bişey çıkmadı..sonra geçti o his..dikme aşaması baya sürdü ama..ameliyat toplamda 45-50 dk sürdü sanırım bunun 40 dk sı benim kapatılma işlemim sürdü :) sonra hadi geçmiş olsun dediler bebeğimi gösterdiler ama su yutmuş o yüzden oksijen vericez sonra getiricez yanına uzun sürmez dediler..içim buruldu ama yapacak bişey yok..kızım öyle güzeldiki.. sonra tam çıkacaktım sedyede benden sonraki sezeryan hastasını getirdiler onunda gözlerinde aynı korkuyu gördüm :D yanıma getirdiler doktor diyo ki sor bakalım korkacak bişey var mıymış :) valla benim korktuğum başıma gelmediği için kıza " hiç korkma bende çok korkuyodum ama hiçbişey hissetmedim sakin ol" dedim elini tuttum :) zor durumlarda tanımadığınız insanlar bile böyle kardeş gibi görünebiliyor..sonra çıakrdılar beni eşim bekliyordu ameliyathane kapısında elimi tuttu çıktık odamıza,beni yatağa geçirdiler..sonra konuşurken annemlerle falan yine o öğürme hissi geldi ve hala titriyordum..ilaçlardan oluyormuş bu titreme baya uzun sürdü geçmesi..kızımı yarım saat sonra getirdiler ve kavuştuk..ertesi gün çıktık hastaneden ve 3 gündür evimizdeyiz:) sezeryanın toparlanma aşaması zor gerçekten ama benim ilk doğumum öyle zordu kii bu kolay geldi :) özellikle uzun süreli yatmazsanız zor da olsa bi iki adım yürümeye çalışırsanız daha kolay atlatılıyor..bilmeyenler için sezeryandan sonra gaz çıkarmak gerekiyor..bu çok önemli bağırsakların yerleştiğini gösteriyor..ben çıkaramadım :( içim gur gur ediyor bişey yemeye korkuyorum derken dün çok şükür kurtuldum bu durumdan :) Allahım kimseyi tuvalet ihtiyacıyla imtihan etmesin gerçekten zor..ilk banyomu da dün yaptım ,sezeryan yerinde su geçirmeyen bant var ama insan korkuyor yine de..banyo çok iyi geldi,sonrasında kısa sürede sütüm geldi..sezeryandan sonra süt sorunu oluyor illaki 3-4 gün bunun için bol bol su içmek ve sıcak banyo çok iyi geliyor.kızım sarılık olmasın diye mamaya başlattılar hastanede bizde düne kadar devam ettirdik..bugün sütüm olduğu için çok şükür azalttık artık..azalta azalta bırakıcaz inşallah..fotoğraf koyacağım inşallah ama makineye uzanacak takatim yok şu anda :) hatta kızım uyurken uyusam iyi olur..
  hepinize sevgiler

8 yorum:

Harika oldu dedi ki...

Canım Allah analı babalı büyütsün bebeğini. Ona uzun mutlu sağlıklı bir ömür versin. Birliğiniz hiç bozulmasın. Hep birlikte ve mutlu olun. En içten dileklerim bunlar.

Adsız dedi ki...

Allah, analı babalı büyütsün...Sağlıklı günler dilerim bebişinizle...

hobimanik dedi ki...

sağlıkla sıhhatle analı babalı büyüsün inşallah.

My Hobby World dedi ki...

Allah analı, babalı büyütmeyi nasip etsin. Hayırla ve hayırlılarla karşılaştırsin.

benbırgurgendalıyım dedi ki...

allah sağlık ve mutlulukla buyutmeyı nasıp etsın :) sevgiler

Cebimdeki renkler dedi ki...

Ağladım okurken... O mutluluk hiç bir şey ile kıyaslanamaz degil mi? Sağlıkla huzurla büyütün güzel meleginizi. .. Mail adresime adresinizi yazar mısınız lütfen küçük meleğe minnak bir hediye yollamak istiyorum.

Unknown dedi ki...

hepinizden Allahım bin kere razı olsun çookk mutluyum Allahım bu mutluluğu isteyen herkese nasip etsin..öpüldünüzz

Unknown dedi ki...

bu kadar ayrıntılı anlatınca içim burkuldu..keşke ben de epidural isteseydim..ne yazık ki genel anestezi istedim ve uyanış anım kabus gibiydi..sedyeden sıçrayarak kızım nerde diye bağırıyodum:( çok zordu..kızımı getirdiklerinde ise ona karşı en ufak bi sevinç bi mutluluk hissedememiştim...şimdi bunları okuyunca bi tuhaf oldum...

yazılanlar çizilenler yayınlananlar tarafıma aittir,çalmayınız çırpmayınız .alıntı hakkınızdır. Tema resimleri Ollustrator tarafından tasarlanmıştır. Blogger tarafından desteklenmektedir.

© .küçük kızın annesi., AllRightsReserved.

Designed by ScreenWritersArena